Een Royal relaxte dag.

Na een prima nacht in mijn paradijselijke verblijf en een ruim, maar helaas wel "gewoon" ontbijt (omelet, toast, jam, thee of koffie, fruitsalade) mocht ik een fietsje uitzoeken om de dag mee door te brengen. Eerst natuurlijk even wennen hier, zowel aan de hectiek als aan het links rijden. Eerst maar eens het station opgezocht, daarna wou ik Jetavanarama bezoeken. Wou, want de oude stad van Anuradhapura mag voor buitenlanders alleen tegen betaling bezocht worden. Kosten 3300 rupees, en het was inmiddels al 11 uur, dus ik had daar eigenlijk geen zin in, omdat ik voor morgen het betalen in gedachten had. Mijn verzoek bij het ticketoffice om het kaartje alvast te predateren werd niet gehonoreerd, dus ik moet morgen eerst een kaartje kopen. Toch jammer dat ze hier ook de Engelse bureaucratie hebben overgenomen; alleen het trein- en wegensysteem had ik voldoende gevonden.
Maar ja, ik had toch al een fiets, dus mijn mogelijkheden waren weliswaar niet onbeperkt, maar toch zeker ruim genoeg. Keuze viel op westwaarts fietsen. Daar "stuitte" ik op een kleine maar schattige Boeddhatempel met oude gegraveerde stenen. Na relaxt door de tempel en het museum gewandeld te hebben, raakte ik aan de praat met de bewakers. Zij raadden me echt aan om de naastgelegen Royal Pleasure garden te bezoeken, en deze was zowaar gratis. Na een zeer aangename wandeling door deze historische plek, zag ik opeens een groot bord met uitleg over een bijzondere steen met eeuwenoude maar zeer goed bewaard gebleven gravures. Grappige was dat er aanduidingen voor bijvoorbeeld schildpadden gebruikt werden die ook bij de Inka's gebruikt werden. En dat hoorde ik omdat toevalligerwijze tegelijkertijd met mijn aankomst bij die steen een gids dit uitlegde aan zijn Franse gasten, maar hij gebruikte gelukkig Engels.
Hierna weer hotelwaarts gefietst, even relaxen, diner op mainstreet gehaald en met een bier (hele grote fles Lion Lager) nu onder de palmboom. Het leven is zo slecht nog niet!