Van de Lonely Planet af...

Ben via omwegen in Hatton beland. En omwegen waren het... Eerst de Highwaybus naar het liederlijk klinkende Maharagan. Daarna door naar Pettah - Colombo dus weer (en verrassend genoeg is bus sneller dan intercitytrein), daarna de bus door naar Hatton. Hier zijn twee voordelen; ik kan rechtstreeks op de bus stappen naar Adam's Peak, en er is hier een treinstation zodat ik luxe met de trein naar Colombo terug kan voor de laatste dagen van mijn vakantie.
Natuurlijk kreeg ik weer een lift van iemand aangeboden met een auto, en zag ik gelukkig een aantal mensen mij goedkeurend bekijken omdat ik het afsloeg. En de bus was daarna zo aardig om pal voor het hotel te stoppen zodat ik niet te ver hoefde te sjouwen.
De locatie van het hotel is schilderachtig mooi. Uitzicht over theevelden, de bergen en het is hier zeer comfortabel qua temperatuur want ik zit nu op 1270 meter hoogte. De krekels in de velden maken een aangenaam kabaal in de avond.
Het hotel is echter zelfs voorbij vergane glorie. Het plafond in de douche zit op 1,90 meter, de schimmelvlekken zitten op het plafond, de vulling komt uit de stoelen, een deel van het plafond in de serre is naar beneden gekomen en ik heb inmiddels een beest doodgetrapt waarvan ik morgen bij daglicht wel kan zien of het een krekel of kakkerlak was. De op de site van booking.com aangegeven klamboe is niet aanwezig, en ik werd gek aangekeken toen ik vroeg of ik wat kon eten. Er is wel wat voor mij bereid, maar geen flauw idee wat de kosten zijn. Nog maar even een nachtje erover slapen wat ik ga doen. Ben in ieder geval blij dat ik mijn reislakenzak meegenomen heb, want de bedden zien er ook niet echt schoon uit.
Zit me zelfs af te vragen of dit stadje vanwege gebrekkige accomodaties niet is opgenomen in de Lonely Planet, en of ik ondanks alle mankementen misschien toch nog een aardige keuze heb.